Yep, deze snelheid herken ik

Mijn vader is herstellende van kanker. De tumor is - hout vasthouden - volledig weg en nu komt het er op aan om opnieuw op krachten te komen en letterlijk aan te komen. Want, oh boy, wat staat hij scherp! Hij is jarenlang een fervent wielrenner geweest en na zijn competitietijd is hij met de fiets blijven rijden. Niet dagelijks, wel wanneer het hem paste en vooral wanneer het mooi weer was. Zijn stijl op de fiets en de benen die draaiden, toonden dat er ooit meer was geweest dan puur amusement. Nu hij aan het revalideren is, gaat hij vrij regelmatig fietsen om zijn lichaam en geest de juiste impulsen te geven. De drive die hij bezat als wielrenner om zich steeds te verbeteren, steekt af en toe nog eens de kop op: dan belt hij me om uitgebreid te vertellen hoeveel kilometer hij heeft gereden, hoe de wind stond en welke gemiddelde snelheid hij heeft. Terloops vertelt hij dan welke verbetering hij heeft gemaakt ten opzichte van de vorige keer. 
Onlangs raakten we aan de praat over hoe je eens op een bepaalde snelheid, die snelheid ook makkelijk kan aanhouden. Het daagde me toen nog niet helemaal hoe dat kwam maar toen ik enkele dagen later zelf met de koersfiets aan het fietsen was met mijn man, haalden we op een bepaald moment een bepaalde snelheid die ik makkelijker aanhield dan soms een lagere snelheid waarbij het aanvoelt alsof het zoveel moeilijker is. Als in een flits ging het door mijn hoofd 'yep, deze snelheid herken ik'. Ik herkende hoe snel we reden, ik hoefde daarvoor zelfs niet naar het fietscomputertje te kijken (al heb ik dat wel even gedaan om te zien of het effectief klopte), en mijn benen draaiden mee alsof ze nooit iets anders hadden gedaan. 

'Hetzelfde gebeurt met de woorden die we gebruiken. Je brein kan je zo dus ook trainen.'

Toen besefte ik: dit is als een engram in je hersenen, een specifiek aangeleerd en onthouden motorisch patroon, opgeslagen in je brein (mijn man dacht even dat ik Chinees praatte...). Het is als wanneer je leert lopen, fietsen of je veters knopen, dat er een bepaald programma wordt aangemaakt in je hersenen dat kan worden afgespeeld wanneer je het in gang zet. Het is een conditionering die we zelf maken en dat kan met veel dingen. Het belangrijkste aspect daarvan is uiteraard herhaling. Hoe meer je iets doet, hoe beter je programma in je hersenen wordt ontwikkeld en hoe makkelijker het wordt. De snelheid die we daar reden was precies de snelheid die ik reed tijdens duurtrainingen toen ik zelf nog een competitief wielrenster was. Het aantal trainingen dat ik aan die snelheid heb afgelegd, zijn al lang niet meer te tellen geweest.

Hetzelfde gebeurt met de woorden die we gebruiken. Bij herhaling leer je jezelf een aantal dingen, bewust of onbewust. Je brein kan je zo dus ook trainen. Al kunnen je eigen bewoordingen ook tegen jezelf gebruikt worden, vandaar mijn tip aan jou: luister eens naar jezelf. Luister eens naar de woorden die je gebruikt, naar wat je vertelt over jezelf, over je eigen prestatie, over hetgeen je ervaart. Is dat hetgeen je wilt horen als anderen over jou praten? Niet dat je dingen hoeft te verbloemen, blijf eerlijk en realistisch. Écht realistisch.

Liefs,
Ine