Waarom goede communicatie belangrijk is
Je hebt ze ongetwijfeld ook al wel eens gezien: mensen die gewillig staan te navigeren terwijl de andere persoon van achter het stuur van de wagen de signalen tracht te begrijpen en die op te volgen. Diegenen die buiten staan te wijzen naar welke richting de chauffeur kan rijden, doen dat steeds vanuit de volle overgave dat de andere hen kunnen zien. De ene is er ook veel enthousiaster in dan de andere, erg gesticulerend of enkel met het handje het typische 'kom-maar'-teken om dan die hand heel snel om te draaien tot een stop-teken (waarbij de chauffeur dat verschil van handkant hopelijk meteen heeft gezien). Het is een typisch beeld van een genre mobilhome die in of uit een parkeerruimte of campingplek wordt geleid door een extra paar ogen.
Op een camping waar we verbleven, was er een Frans koppel waarbij de man achter het stuur van hun mobilhome zat en de vrouw hem ging helpen om uit de plek te rijden waar ze met hun mobilhome net de dumping hadden gedaan (voor diegenen die niet weten waarover ik het heb: in een mobilhome kan je water gebruiken voor (af)was en dat vuile water wordt opgevangen in een tank tot wanneer die wordt leeggemaakt. Op de meeste campeerplaatsen zijn er speciaal daarvoor voorziene plaatsen om het vuile water te laten weglopen zodat dat meteen in een afvoer kan belanden.) Op de camping waarover ik het hier heb, was die dumpingplek wat onhandig gelegen achter een korte, nogal hoekige bocht en tussen de sanitairblok en een iets hoger gelegen graspleintje. In feite was de enige manier om er in en uit te rijden, door er op dezelfde manier uit te rijden als dat je er zou inrijden. Met andere woorden, zonder te keren. De dame van het koppel had dat echter anders gezien...
De man was er voorwaarts ingereden en wilde er achterwaarts weer uitrijden. De dame stond achter de mobilhome aan - geen idee of hij haar überhaupt zag - en deed enthousiast teken dat hij verder achteruit mocht rijden. Hij nam zijn bocht echter net iets te scherp waardoor hij dreigde tegen een stenen muurtje aan te rijden dat achter de sanitaire blok en dus op de hoek van die bocht stond. Tussen die sanitaire blok en dat muurtje stond ik (ter info: ik stond er veilig, er waren daar afwasplaatsen, ruimte voldoende dus) en zag die grote wagen op dat muurtje af komen gereden. Zijn vrouw begon te roepen maar hij hoorde haar niet. In een flits ben ik op de carrosserie beginnen kloppen om de chauffeur aan te geven dat er gevaar dreigde. Gelukkig maar, hij stopte net op tijd!
'Het was desondanks wel een prima chauffeur, het haperde gewoon wat aan hun communicatie.'
Hij opnieuw naar voren voor poging nummer twee: hij zette zijn bocht alleszins al breder aan en zijn vrouw bleef maar teken doen om nog verder achteruit te rijden. Gedwee volgde hij tot wanneer hij bijna met de helft van hun mobilhome wat omhoog stond op het graspleintje dat daar verder doorliep. Hij dreigde wat te komen vastzitten, liet zijn raam zakken en sprak zijn vrouw aan. We hoorden niet wat ze tegen elkaar zeiden, maar uit hun gebaren konden we wel opmaken dat hij achterwaarts de bocht wilde aanpakken, terwijl zij hem wilde laten keren in de bocht door gebruik te maken van het grasveld.
Wat volgde was poging nummer drie: vermits hij daar met de poep van zijn wagen toch al wat omhoog stond, probeerde hij een poging te ondernemen of het draaien dan toch zou lukken. De vrouw bleef hevig met haar armen staan zwieren naar allerlei kanten, de man trachtte haar in zijn zijspiegels te volgen in haar signalen, om uiteindelijk nog meer vast te komen zitten op dat grasplein. Mijn man had ondertussen de picknicktafel die er stond, al wat verplaatst zodat de arme man toch iets meer ruimte zou hebben. Het was desondanks wel een prima chauffeur, het haperde gewoon wat aan hun communicatie.
Zo bleek uiteindelijk bij poging nummer vier: de man zei toen duidelijk tegen zijn vrouw hoe hij zou rijden. Zij volgde nu hem en de klus was vrij snel geklaard. Haar gebaren waren nog even enthousiast, alleen waren ze nu veel beter op elkaar afgestemd.
Een goede communicatie is in heel veel gevallen de belangrijkste schakel om samen ergens te geraken. Niet enkel om het einddoel te bereiken, maar ook in de weg er naartoe. Is er iemand anders bij betrokken, overleg dan eerst hoe je iets wilt aanpakken en neem pas actie wanneer je op dezelfde golflengte zit. Zo werkt het gewoon veel soepeler en hoef je niet eerst allerlei pogingen te ondernemen met kans op frustratie en onvrede er bovenop.
Tot slot nog een bijkomende tip in het navigeren van een chauffeur: zorg dat je steeds met elkaar in oogcontact blijft in de zijspiegels van de wagen en maak voor het stopteken een kruis met je armen, dat is veel duidelijker dan enkel je hand omdraaien ;-)
Succes,
Ine