Stress in het hoofd

Werkstress, persoonlijke problemen of alledaagse beslommeringen… het zijn slechts enkele voorbeelden die mentale last kunnen geven dat ons overal kan volgen, zelfs tijdens de momenten waarop we zouden moeten ontspannen en genieten van onze favoriete sport of activiteiten. Onze geest is nauw verbonden met ons lichaam. Mentale ruis kan niet alleen onze prestaties beïnvloeden, maar ook het plezier dat we uit het sporten halen. In het meest extreme geval doet het ons zelfs blokkeren of helemaal stoppen met sporten. 

Beeld je even in (en rij gerust in gedachten even mee): enkele jaren geleden reed ik in een internationale wielerwedstrijd een eendagskoers. Het was een relatief vlakke rit met slechts kort voor halverwege een korte, nijdige beklimming. Met een voltallig peloton rijden we in volle vaart richting die klim. Iedereen wil uiteraard zo goed mogelijk vooraan zitten en als één van de eersten mee naar boven rijden zodat je je kansen ook kan blijven verdedigen na de klim. In al dat gewriemel en gewroet had ik geen zin. Er is daarbij meer kans op een valpartij en aan het begin van dat seizoen had ik op training al een zware val gedaan met een daaropvolgende operatie en revalidatie. Nee, dan hield ik me liever wat afzijdig en nam ik me voor om mijn weg wel te vinden doorheen de klim zelf. Desnoods nadien met een overblijvende groep in volle vaart terugkeren naar het peloton. Veiligheid stond bij mij als prioriteit nummer één. Maar goed, wij dus richting de klim... We draaien hem op, de rensters komen wat meer op een lint te zitten, iedereen volgt iedereen, we nemen enkele bochten tot boven, rijden daar naar rechts achter een huis om de afdaling te nemen en poef... het licht gaat uit in mijn hoofd (figuurlijk gesproken hé)... ik neem mijn remmen halsstarrig vast, knijp mijn billen toe, mijn focus richt zich volledig op de weg en niks meer rondom mij, ik sta bijna stil en rij - met alle respect - als een oud vrouwtje naar beneden. De angst om te vallen had het met andere woorden overgenomen van mijn drive om in de koers mee te knokken voor mijn plaats. Mijn hoofd leidde mijn lichaam en vermits mijn hoofd blokkeerde, deed mijn lichaam ook niet meer wat het verwacht werd te doen.

"...als je hoofd niet goed zit, doet je lichaam niets. (..) Als er iets anders in zit dan positiviteit en zekerheid, dan gaat dat gewoon niet." Rani Rosius

Het is zoals Rani Rosius vertelde in haar interview voor Sportweekend, naar aanleiding van de bekommernissen rond de communicatie van Atletiek Vlaanderen: "...als je hoofd niet goed zit, doet je lichaam niets. (..) Als er iets anders in zit dan positiviteit en zekerheid, dan gaat dat gewoon niet."

Mijn ervaring van daar als een baksteen naar beneden te fietsen, was voor mij wel het besef dat er iets diende te gebeuren. Na mijn revalidatie aan het begin van dat seizoen zaten er enkel maar bekommernissen en angst in mijn hoofd en die moesten er uit. Mijn hoofd terug vrij krijgen van stress en opnieuw de juiste focus er kunnen inbrengen werd zelfs belangrijker dan louter de fietstrainingen. Eens daarin geslaagd, kon ik opnieuw mijn lichaam in de juiste richting sturen en volledig opgaan in de ervaring van het sporten en strijden.

Zit jij als sporter ook met bekommernissen in je hoofd en merk je dat jouw lichaam daardoor niet doet wat je graag wilt dat het doet? Neem gerust en geheel vrijblijvend contact op en we bekijken het samen verder.

Ine