Decompressie

Je zal het maar meemaken: maanden, zelfs jaren, hou je jezelf steeds voor wat jouw doel is, je werkt er heel specifiek naartoe, je bepaalt samen met het team rondom jou je strategie en je tactiek, je houdt de vinger aan de pols en pept je bewust (en onbewust) ook mentaal op. Af en toe kom je wegversperringen tegen die je maar al te graag aanpakt en oplost zodat je zonder al te veel omwegen verder richting je doel kan evolueren. Je doet opofferingen, je gebruikt en verbruikt energie (terwijl je door alle inspanningen heen ook energie krijgt). Dagen en maanden gaan voorbij, het hoogtepunt volgt, het doel is bereikt en je bent in volle extase! Dan haal je de riem er af ('want dat heb ik nu wel even verdiend') en dan, poef... energie weg, focus weg, zin in totaal andere dingen, even niet denkend aan de toekomst... totale decompressie...

Het overkomt menig sportman en -vrouw die na het behalen van bijvoorbeeld een wereldtitel of het bereiken van een overwinning die ze al zo lang najoegen, het allemaal even loslaten. In de sport is het een gekend fenomeen... dat is het evenzo in het bedrijfsleven. Verrassend of begrijpelijk? Er zijn wel degelijk gelijkenissen! In het bedrijfsleven jaag je ook doelen na, wil je op bepaalde momenten ook ergens verder staan dan waar je nu staat. Een andere insteek, mogelijk een ander - minder acuut intensieve - extasegevoel maar wel hetzelfde behalen-van-een-doel gevoel.

'Zomaar de knop omdraaien en een re-focus nemen naar iets anders is immers makkelijker gezegd dan gedaan. Daar hebben ze op dit moment trouwens helemaal geen zin in.'

Toewerken naar een doel brengt motivatie mee en vanuit de motivatie krijg je energie, da's logisch, toch? 
Toewerken naar een doel zorgt er ook voor dat je je focus houdt om datgene wat je moet doen, te blijven doen. Da's ook logisch.
Toewerken naar een doel zorgt er echter niet automatisch voor dat je rekening houdt met wat er nà het bereiken van dat doel gebeurt (op voorwaarde dat je dat doel behaalt uiteraard, daar gaan we hier nu wel even van uit) noch hoe je je gedraagt of wat hetgeen zal zijn wat je daarna wenst te doen.

Waar het vooral om draait is dat bij decompressie atleet noch bedrijfsmens zich zorgen maken of zelfs in paniek raken omdat ze 'het even niet meer weten'. Zomaar de knop omdraaien en een re-focus nemen naar iets anders is immers makkelijker gezegd dan gedaan. Daar hebben ze op dit moment trouwens helemaal geen zin in. 

Die zorgen of paniek volgt bij sommigen echter wel in een volgende fase... Het eigen temperament komt op momenten van decompressie ook piepen en zal deels mee bepalen hoe men ermee omgaat. Waar velen zich echter niet bewust van zijn is dat net daar ook de sleutel ligt om de decompressie goed door te komen en vooral, om zich opnieuw te kunnen richten naar de toekomst. 

Benieuwd hoe dat in zijn werk gaat? In het Performance Programma - In2Me ontrafel ik samen met jou je temperament en je zal ervan versteld staan wat dit voor jezelf kan betekenen, zowel in het gericht toewerken naar een doel, als in momenten van zorg, twijfel en/of regelrechte paniek. 

Maar eeuh... af en toe eens decompresseren mag hoor ;-)

Ine